หัวเมือง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]หัว + เมือง; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຫົວເມືອງ (ห็วเมือง), ภาษาเขิน ᩉ᩠ᩅᩫᨾᩮᩨ᩠ᨦ (หว็เมืง), ภาษาไทลื้อ ᦷᦠᦵᦙᦲᧂ (โหเมีง), ภาษาไทใหญ่ ႁူဝ်မိူင်း (หูวเมิ๊ง)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | หัว-เมือง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hǔua-mʉʉang |
| ราชบัณฑิตยสภา | hua-mueang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hua̯˩˩˦.mɯa̯ŋ˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]หัวเมือง