မိူင်း
ภาษาไทใหญ่[แก้]
รากศัพท์[แก้]
จากภาษาไทดั้งเดิม *mɯəŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เมือง, ภาษาลาว ເມືອງ (เมือง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦙᦲᧂ (เมีง), ภาษาไทดำ ꪹꪣꪉ (เมง), ภาษาจ้วง mwngh; เทียบคำยืมในภาษาเพื่อนบ้านได้แก่ ภาษาเขมร មឿង (เมือง), ภาษาเวียดนาม Mường (เหฺมื่อง), ภาษาจีน 勐 (měng)
การออกเสียง[แก้]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /mɤŋ˥/
คำนาม[แก้]
မိူင်း • (เมิ๊ง)
