မိူင်း
ภาษาไทใหญ่[แก้]
รากศัพท์[แก้]
จากภาษาไทดั้งเดิม *mɯəŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เมือง, ภาษาคำเมือง ᨾᩮᩥᩬᨦ (เมิอง), ภาษาลาว ເມືອງ (เมือง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦙᦲᧂ (เมีง), ภาษาไทดำ ꪹꪣꪉ (เมง), ภาษาไทใต้คง ᥛᥫᥒᥰ (เม๊อ̂ง), ภาษาอาหม 𑜉𑜢𑜤𑜂𑜫 (มึง์), ภาษาจ้วง mwngh
การออกเสียง[แก้]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /mɤŋ˥/
คำนาม[แก้]
မိူင်း • (เมิ๊ง)
