แว่นแคว้น

ภาษาไทย

รากศัพท์

แว่น +‎ แคว้น

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		แว็่น-แคฺว้น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wɛ̂n-kwɛ́ɛn
	ราชบัณฑิตยสภา	waen-khwaen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/wɛn˥˩.kʰwɛːn˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

แว่นแคว้น

1. แผ่นดินซึ่งมีขอบเขตเป็นปริมณฑล

   แว่นแคว้นตะนาวศรี

   ฝ่ายเขาเล่าก็สามพารา เป็นใหญ่ในชวาแว่นแคว้น