แว่น
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
เนื้อหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสั้น} | แว็่น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wɛ̂n |
| ราชบัณฑิตยสภา | waen | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wɛn˥˩/ | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
แว่น
- สิ่งที่เป็นแผ่นเป็นวงหรือเป็นดวง
- หั่นมะเขือเทศให้เป็นแว่น
- ใช้แก่สิ่งซึ่งมีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น อาจจะมีคำอื่นมาขยาย และเรียกชื่อตามหน้าที่ตามความหมาย หรือตามลักษณะของสิ่งนั้น ๆ
- แว่นแคว้น
- แว่นส่องหน้า
- เครื่องโรยขนมจีนเป็นแผ่นกลม ทำด้วยทองเหลืองหรือทองแดงเป็นต้นที่เจาะรูทั่วแผ่นเย็บติดไว้ตรงกลางผ้าสี่เหลี่ยมซึ่งเจาะรูให้พอเหมาะกับแผ่นทองเหลืองหรือทองแดงนั้น, หน้าแว่น ก็เรียก
- โดยปริยายหมายถึงหนังสือคู่มือ
- แว่นไวยากรณ์
- แว่นอังกฤษ
- คำย่อของ แว่นตา
คำลักษณนาม[แก้ไข]
แว่น
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
แว่น
- ชื่อเฟินชนิด Marsilea crenata Presl ในวงศ์ Marsileaceae มีใบกลม 4 ใบเรียงเป็นวงทุกส่วนกินได้ เรียกว่า ผักแว่น
- (ตราด) ต้นบัวบก
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
แว่น (คำอาการนาม การแว่น)
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
แว่น
