ข้ามไปเนื้อหา

แว้น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: แวน และ แว่น

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

เลียนเสียงธรรมชาติ จากเสียงเร่งเครื่องรถจักรยานยนต์

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
แว็้น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงwɛ́n
ราชบัณฑิตยสภาwaen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/wɛn˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

แว้น (คำอาการนาม การแว้น)

  1. (ภาษาปาก, สแลง) เร่งเครื่องรถจักรยานยนต์ให้มีเสียงดัง
  2. (ภาษาปาก, สแลง) เที่ยวเตร่ไปด้วยรถจักรยานยนต์

ดูเพิ่ม

[แก้ไข]