ชุมนุม

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า ជុំនុំ ~ ជុំនុំម ~ ជុម្នុម ~ ជុំនំ ~ ជំនុំ ~ ជំនុម ~ ជំនំម ~ ជំនម ~ ជំនុម្ម ~ ជ្ជំម្នុំម (ชุํนุํ ~ ชุํนุํม ~ ชุมฺนุม ~ ชุํนํ ~ ชํนุํ ~ ชํนุม ~ ชํนํม ~ ชํนม ~ ชํนุมฺม ~ ชฺชํมฺนุํม), แผลงมาจาก ជុំ ~ ជុំម ~ ជុំម៑ ~ ចុំ (ชุํ ~ ชุํม ~ ชุํมฺ ~ จุํ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ជំនុំ (ชํนุํ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ชุม-นุม
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงchum-num
ราชบัณฑิตยสภาchum-num
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰum˧.num˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

ชุมนุม

  1. กอง, หมู่, พวก

คำกริยา[แก้ไข]

ชุมนุม (คำอาการนาม การชุมนุม)

  1. ประชุม, รวมกัน