ᨻᩨ᩠᩶ᨶ

ภาษาคำเมือง

รูปแบบอื่น

• (ถอดอักษร) พื้น
• (ถอดเสียง) ปื๊น

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *bɯːnꟲ⁴ (Jonsson, 1991), จากภาษาจีนยุคกลาง 本 (MC pwonX)

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pɯːn˦˥/

คำนาม

ᨻᩨ᩠᩶ᨶ (พื้น)

1. พื้น (ส่วนราบด้านหน้าที่เป็นแผ่น, แถบ, แนว), เทือกแถว
2. ชั้นอย่างชั้นของอาคาร
3. สภาพความเป็นมา, ความเป็นมา, ประวัติ, ตำนาน

คำลักษณนาม

ᨻᩨ᩠᩶ᨶ (พื้น)

1. ใช้เรียกเลื่อย

คำคุณศัพท์

ᨻᩨ᩠᩶ᨶ (พื้น)

1. ด้านล่าง, ใต้ถุน

อ้างอิง

• พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.