ไถ่

ดูเพิ่ม: ไถ, ไถ̂, และ ไถ้

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *tʰajᴮ¹ (Jonsson, 1991); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨳᩱ᩵ (ไถ่), ภาษาเขิน ᨳᩱ᩵ (ไถ่), ภาษาลาว ໄຖ່ (ไถ่), ภาษาไทลื้อ ᦺᦏᧈ (ไถ่), ภาษาไทดำ ꪼꪖ꪿ (ไถ่), ภาษาไทขาว ꪼꪖꫀ, ภาษาไทใหญ่ ထႆႇ (ไถ่), ภาษาไทใต้คง ᥗᥭᥱ (ถั่ย), ภาษาพ่าเก ထႝ (ถย์), ภาษาอาหม *𑜌𑜩 (*ถย์)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ไถ่
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tài
	ราชบัณฑิตยสภา	thai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰaj˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

ไถ่ (คำอาการนาม การไถ่)

1. ชำระหนี้เพื่อถอนคืนทรัพย์สินที่จำนำไว้
2. ให้ทรัพย์สินหรือประโยชน์ เพื่อแลกเปลี่ยนเสรีภาพของผู้ถูกเอาตัวไป
3. ถาม มักใช้คู่กับ ถาม เป็น ถามไถ่ ไถ่ถาม

คำเกี่ยวข้อง

คำเกี่ยวข้อง

• ไถ่โทษ
• ไถ่บาป

| width=1% | |bgcolor="#F9F9F9" valign=top align=left width=48%|

คำเกี่ยวข้อง

• ค่าไถ่
• เรียกค่าไถ่

| width=1% | |bgcolor="#F9F9F9" valign=top align=left width=48%|

ภาษาแสก

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *crwajᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ไถ, ภาษาลาว ໄຖ (ไถ), ภาษาไทลื้อ ᦺᦏ (ไถ), ภาษาไทใหญ่ ထႆ (ไถ), ภาษาอาหม 𑜌𑜩 (ถย์), ภาษาจ้วง cae

คำนาม

ไถ่

1. คันไถ

คำกริยา

ไถ่

1. ไถ