ถอน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *tʰɔːnᴬ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨳᩬᩁ (ถอร), ภาษาเขิน ᨳᩬᩁ (ถอร), ภาษาลาว ຖອນ (ถอน), ภาษาไทลื้อ ᦏᦸᧃ (ถอ̂น), ภาษาไทใหญ่ ထွၼ် (ถอ̂น), ภาษาไทใต้คง ᥗᥩᥢᥴ (ถ๋อ̂น), ภาษาพ่าเก ထွꩫ် (ถอ̂น์), ภาษาอาหม 𑜌𑜨𑜃𑜫 (ถอ̂น์)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ถอน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tɔ̌ɔn |
ราชบัณฑิตยสภา | thon | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰɔːn˩˩˦/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
ถอน (คำอาการนาม การถอน)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก