ฝาก
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *ʰwaːkᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨺᩣ᩠ᨠ (ฝาก), ภาษาลาว ຝາກ (ฝาก), ภาษาไทลื้อ ᦚᦱᧅ (ฝาก), ภาษาไทใหญ่ ၽၢၵ်ႇ (ผ่าก) หรือ ၾၢၵ်ႇ (ฝ่าก), ภาษาอาหม 𑜇𑜞𑜀𑜫 (ผฺรก์)，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง pak， ภาษาจ้วง fak
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ฝาก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fàak |
| ราชบัณฑิตยสภา | fak | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /faːk̚˨˩/(ส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
ฝาก (คำอาการนาม การฝาก)
- มอบให้ไว้เป็นต้นว่าเพื่อให้ช่วยดูแลคุ้มครองหรือพิทักษ์รักษา
- ฝากตัว
- ฝากบ้าน
- ให้ปรากฏเป็นเกียรติ
- ฝากชื่อเสียง
- ฝากฝีมือ
- ให้นำไปหรือให้ทำแทนตัว
- ฝากจดหมาย
- ฝากหน้าที่