สอน

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *soːlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສອນ (สอน), ภาษาไทลื้อ ᦉᦸᧃ (สอ̂น), ภาษาไทดำ ꪎꪮꪙ (สอน), ภาษาไทใหญ่ သွၼ် (สอ̂น), ภาษาอาหม 𑜏𑜨𑜃𑜫 (สอ̂น์), ภาษาจ้วง son

การออกเสียง

พยางค์	สอน
สัทอักษรสากล	/sɔːn˩˩˦/
คำพ้องเสียง แก้ไข	ศร สร

คำกริยา

สอน (คำอาการนาม การสอน)

1. บอกวิชาความรู้ให้

   ครูสอนหนังสือนักเรียน

2. แสดงให้เข้าใจโดยวิธีบอกหรือทำให้เห็นเป็นตัวอย่างเพื่อให้รู้ดีชั่วเป็นต้น

   สอนแม่ไม้มวยไทย

   สอนเย็บปักถักร้อย

   สอนเท่าไรไม่รู้จักจำ

3. เริ่มฝึกหัด

   เด็กสอนพูด

   ผู้เป็นอัมพาตต้องมาสอนเดินใหม่

   ไก่สอนขัน

4. เริ่มมีผล

   ต้นไม้สอนเป็น