ข้ามไปเนื้อหา

สอน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ส้อน

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *soːlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩈᩬᩁ (สอร), ภาษาลาว ສອນ (สอน), ภาษาไทลื้อ ᦉᦸᧃ (สอ̂น), ภาษาไทดำ ꪎꪮꪙ (สอน), ภาษาไทใหญ่ သွၼ် (สอ̂น), ภาษาไทใต้คง ᥔᥩᥢᥴ (ส๋อ̂น), ภาษาอาหม 𑜏𑜨𑜃𑜫 (สอ̂น์), ภาษาจ้วง son

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์สอน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsɔ̌ɔn
ราชบัณฑิตยสภาson
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sɔːn˩˩˦/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงศร
สร

คำกริยา

[แก้ไข]

สอน (คำอาการนาม การสอน)

  1. (สกรรม) บอกวิชาความรู้ให้
    ครูสอนหนังสือนักเรียน
  2. (สกรรม) แสดงให้เข้าใจโดยวิธีบอกหรือทำให้เห็นเป็นตัวอย่างเพื่อให้รู้ดีชั่วเป็นต้น
    สอนแม่ไม้มวยไทย
    สอนเย็บปักถักร้อย
    สอนเท่าไรไม่รู้จักจำ
  3. (อกรรม) เริ่มฝึกหัด
    เด็กสอนพูด
    ผู้เป็นอัมพาตต้องมาสอนเดินใหม่
    ไก่สอนขัน
  4. (อกรรม) เริ่มมีผล
    ต้นไม้สอนเป็น

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]