ลุง
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ลุง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lung |
ราชบัณฑิตยสภา | lung | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /luŋ˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *luŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ລຸງ (ลุง), ภาษาไทลื้อ ᦟᦳᧂ (ลุง), ภาษาไทใหญ่ လုင်း (ลุ๊ง), ภาษาไทใต้คง ᥘᥧᥒᥰ (ลู๊ง), ภาษาจ้วง lungz, ภาษาจ้วงแบบหนง lungz, ภาษาแสก ลุ๊ง
คำนาม[แก้ไข]
ลุง (คำลักษณนาม คน)
- พี่ชายของพ่อหรือแม่ หรือชายที่มีวัยไล่เลี่ยแต่แก่กว่าพ่อหรือแม่
- คำเรียกชายที่ไม่รู้จักแต่มักจะมีอายุแก่กว่าพ่อหรือแม่
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง rungz (รุง, “ต้นลุง”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง lungz (ลุง, “ต้นลุง”)
คำนาม[แก้ไข]
ลุง
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
ลุง
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/uŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม คน
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- คำตัดทอนภาษาไทย
- ภาษาไทย:ครอบครัว
- ภาษาไทย:จังหวัดในไทย