ລຸງ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *luŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ลุง, ไทลื้อ ᦟᦳᧂ (ลุง), ไทใหญ่ လုင်း (ลุ๊ง), ไทใต้คง ᥘᥧᥒᥰ (ลู๊ง), จ้วง lungz, จ้วงแบบหนง lungz, แสก ลุ๊ง
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [luŋ˧˥]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [luŋ˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ລຸງ
- สัมผัส: -uŋ