ລຸງ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *luŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ลุง, ภาษาไทลื้อ ᦟᦳᧂ (ลุง), ภาษาไทใหญ่ လုင်း (ลุ๊ง), ภาษาไทใต้คง ᥘᥧᥒᥰ (ลู๊ง), ภาษาจ้วง lungz, ภาษาจ้วงแบบหนง lungz, ภาษาแสก ลุ๊ง
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [luŋ˧˥]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [luŋ˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ລຸງ
- สัมผัส: -uŋ