ລີງ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *liːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ลิง, คำเมือง ᩃᩥ᩠ᨦ (ลิง), เขิน ᩃᩥ᩠ᨦ (ลิง), ไทลื้อ ᦟᦲᧂ (ลีง), ไทดำ ꪩꪲꪉ (ลิง), ไทขาว ꪩꪲꪉ, ไทใหญ่ လိင်း (ลิ๊ง), ไทใต้คง ᥘᥤᥒᥰ (ลี๊ง), คำตี้ လိင်း, พ่าเก လိင် (ลิง์), อาหม 𑜎𑜢𑜂𑜫 (ลิง์), ปู้อี lingz, จ้วง lingz, แสก ลิ๊ง
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [liːŋ˧˥]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [liːŋ˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ລີງ
- สัมผัส: -iːŋ
คำนาม
[แก้ไข]ລີງ • (ลีง)