ᦟᦲᧂ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *liːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ลิง, ภาษาลาว ລີງ (ลีง), ภาษาคำเมือง ᩃᩥ᩠ᨦ (ลิง), ภาษาเขิน ᩃᩥ᩠ᨦ (ลิง), ภาษาไทใหญ่ လိင်း (ลิ๊ง), ภาษาไทดำ ꪩꪲꪉ (ลิง), ภาษาอาหม 𑜎𑜢𑜂𑜫 (ลิง์), ภาษาปู้อี lingz, ภาษาจ้วง lingz, ภาษาแสก ลิ๊ง

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /liŋ˥˩/

คำนาม

ᦟᦲᧂ (ลีง) (คำลักษณนาม ᦷᦎ)

1. ลิงหางยาว

คำประสม

ลิงหางยาว

ᦟᦲᧂᦞᦸᧂᦅᦱᧂᧈ (ลีงวอ̂งค่าง)