ລຶງ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี ลิงฺค หรือภาษาสันสกฤต लिङ्ग (ลิงฺค); ร่วมรากกับ ລິງ (ลิง) และ ລິງຄະ (ลิงคะ)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [lɯŋ˧˥]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [lɯŋ˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ລຶງ
- สัมผัส: -ɯŋ
คำนาม
[แก้ไข]ລຶງ • (ลึง)
- ลึงค์ (เครื่องหมายเพศ), เพศ, ลักษณะ, เครื่องหมาย