ปลูก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ปลัก, ปลั๊ก, ปลีก, และ ปลุก

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pluːkᴰ¹ᴸ, จากภาษาไทดั้งเดิม *plwɯːkᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ປູກ (ปูก), ภาษาไทลื้อ ᦔᦳᧅᧈ (ปุ่ก) หรือ ᦔᦴᧅ (ปูก), ภาษาไทดำ ꪜꪴꪀ (ปุก), ภาษาไทใหญ่ ၽုၵ်ႇ (ผุ่ก), ภาษาอ่ายตน ပုက် (ปุก์), ภาษาอาหม 𑜆𑜤𑜀𑜫 (ปุก์), ภาษาแสก ปร̄อกภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง byuk(หนิงหมิง)ภาษาจ้วง byok

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ปฺลูก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbplùuk
ราชบัณฑิตยสภาpluk
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pluːk̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ปลูก (คำอาการนาม การปลูก)

  1. เอาต้นไม้หรือเมล็ด หน่อ หัว เป็นต้น ใส่ลงในดินหรือสิ่งอื่นเพื่อให้งอกหรือให้เจริญเติบโต
  2. ทำให้เจริญเติบโต, ทำให้งอกงาม
    ปลูกไมตรี
  3. เอาสิ่งต่างมาปรุงกันเข้าเพื่อทำเป็นที่อยู่หรือที่พักอาศัย โดยวิธีฝังเสาลงในดิน, ปลูกสร้าง ก็ว่า
    ปลูกบ้าน
    ปลูกเรือน
  4. โดยปริยายหมายถึงการกระทำที่คล้ายคลึงเช่นนั้น
    ปลูกพลับพลายก

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]