ปรุง

ดูเพิ่ม: ปรง, ปรัง, และ ปรีง

ภาษาไทย

เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาเขมร ប្រុង (บฺรุง, “เตรียม; ทำให้พร้อม”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ປຸງ (ปุง)

การแบ่งพยางค์		ปฺรุง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bprung
	ราชบัณฑิตยสภา	prung
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/pruŋ˧/^{(สัมผัส)}

ปรุง (คำอาการนาม การปรุง)