ปรัง

ดูเพิ่ม: ปรง, ปรีง, และ ปรุง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปฺรัง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bprang
	ราชบัณฑิตยสภา	prang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/praŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากภาษาเขมร ប្រាំង (บฺรำง, “ฤดูแล้ง”)

คำนาม

ปรัง

1. ฤดูแล้ง

   นาปรัง

   นาที่ทำในฤดูแล้ง

รากศัพท์ 2

คำกริยาวิเศษณ์

ปรัง

1. (ล้าสมัย) เกินเวลา, เกินกำหนด

   จมปรัง

   อยู่เกินเวลา

ภาษาเลอเวือะตะวันตก

รูปแบบอื่น

• ปยัง
• พรัง

การออกเสียง

• (บ้านอมพาย) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /praŋ/

คำนาม

ปรัง

1. หลังคา