ၽုၵ်ႇ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pʰuːkᴰ¹ᴸ, จากภาษาไทดั้งเดิม *cm̩.rukᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ผูก, ภาษาคำเมือง ᨹᩪᨠ (ผูก), ภาษาเขิน ᨹᩪᨠ (ผูก), ภาษาลาว ຜູກ (ผูก), ภาษาไทลื้อ ᦕᦳᧅᧈ (ผุ่ก), ภาษาพ่าเก ၸုက် (ผุก์), ภาษาอาหม 𑜇𑜤𑜀𑜫 (ผุก์)

คำกริยา[แก้ไข]

ၽုၵ်ႇ (ผุ่ก) (คำอาการนาม လွင်ႈၽုၵ်ႇ)

  1. (สกรรม) ผูก

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pluːkᴰ¹ᴸ, จากภาษาไทดั้งเดิม *plwɯːkᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ปลูก, ภาษาลาว ປູກ (ปูก), ภาษาไทลื้อ ᦔᦳᧅᧈ (ปุ่ก) หรือ ᦔᦴᧅ (ปูก), ภาษาไทดำ ꪜꪴꪀ (ปุก), ภาษาอ่ายตน ပုက် (ปุก์), ภาษาอาหม 𑜆𑜤𑜀𑜫 (ปุก์), ภาษาแสก ปร̄อก

คำกริยา[แก้ไข]

ၽုၵ်ႇ (ผุ่ก) (คำอาการนาม လွင်ႈၽုၵ်ႇ)

  1. (สกรรม) ปลูก
คำพ้องความ[แก้ไข]
ปลูก