ၽုၵ်ႇ

ภาษาไทใหญ่

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pʰuk̚˩/
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ผุ่ก/
• สัมผัส: -uk̚

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pʰuːkᴰ¹ᴸ, จากภาษาไทดั้งเดิม *cm̩.rukᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ผูก, ภาษาคำเมือง ᨹᩪᨠ (ผูก), ภาษาเขิน ᨹᩪᨠ (ผูก), ภาษาลาว ຜູກ (ผูก), ภาษาไทลื้อ ᦕᦳᧅᧈ (ผุ่ก), ภาษาพ่าเก ၸုက် (ผุก์), ภาษาอาหม 𑜇𑜤𑜀𑜫 (ผุก์)

คำกริยา

ၽုၵ်ႇ • (ผุ่ก) (คำอาการนาม လွင်ႈၽုၵ်ႇ)

1. (สกรรม) ผูก

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pluːkᴰ¹ᴸ, จากภาษาไทดั้งเดิม *plwɯːkᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ปลูก, ภาษาลาว ປູກ (ปูก), ภาษาไทลื้อ ᦔᦳᧅᧈ (ปุ่ก) หรือ ᦔᦴᧅ (ปูก), ภาษาไทดำ ꪜꪴꪀ (ปุก), ภาษาอ่ายตน ပုက် (ปุก์), ภาษาอาหม 𑜆𑜤𑜀𑜫 (ปุก์), ภาษาแสก ปร̄อก

คำกริยา

ၽုၵ်ႇ • (ผุ่ก) (คำอาการนาม လွင်ႈၽုၵ်ႇ)

1. (สกรรม) ปลูก

คำพ้องความ

ปลูก

• သွမ်ႈ (ส้อ̂ม)