gaeq

ภาษาจ้วง

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kajᴮ, จากภาษาจีนยุคกลาง 雞 (MC kej); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ไก่, ภาษาคำเมือง ᨠᩱ᩵ (ไก่), ภาษาลาว ໄກ່ (ไก่), ภาษาไทลื้อ ᦺᦂᧈ (ไก่), ภาษาไทดำ ꪼꪀ꪿ (ไก่), ภาษาไทใหญ่ ၵႆႇ (ไก่), ภาษาไทใต้คง ᥐᥭᥱ (กั่ย), ภาษาอ่ายตน ကႝ (กย์), ภาษาอาหม 𑜀𑜩 (กย์), ภาษาปู้อี gais, ภาษาแสก ไก

การออกเสียง

• (จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /kai˧˥/
• เลขวรรณยุกต์: gae⁵
• การแบ่งพยางค์: gaeq
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): ไก^ตรี
• ไก๊

คำนาม

gaeq (คำลักษณนาม duz, สือดิบ 䲸 หรือ 盖 หรือ 𱈱, อักขรวิธี 1957–1982 gəƽ)

1. ไก่