หากิน

ภาษาไทย

หา +‎ กิน; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຫາກິນ (หากิน), ภาษาไทลื้อ ᦠᦱᦂᦲᧃ (หากีน); เทียบความหมายตามตัวอักษรของภาษาเขมร រកស៊ី (รกส̰ี)

การแบ่งพยางค์		หา-กิน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hǎa-gin
	ราชบัณฑิตยสภา	ha-kin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/haː˩˩˦.kin˧/^{(สัมผัส)}

หากิน (คำอาการนาม การหากิน)

ทำ งาน เลี้ยง ชีวิต, หา เลี้ยงชีพ, มัก ใช้เข้า คู่กับ คำ ทำมา เป็น ทำมาหากิน
เขาหากินด้วยการประกอบอาชีพสุจริต
หาอาหาร
ให้แต่ที่พัก หากินเอาเอง

หากิน