อย่า

ดูเพิ่ม: อยา

ภาษาไทย

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʰɲaːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩀ᩵ᩣ (ย่̱า), ลาว ຢ່າ (อย่า), ไทลื้อ ᦊᦱᧈ (หฺย่า), เขิน ᩀ᩵ᩣ (ย่̱า), ไทดำ ꪑ꪿ꪱ (ญ่า), ไทใหญ่ ယႃႇ (ย่า), ไทใต้คง ᥕᥣᥱ (ย่า), อาหม 𑜊𑜠 (ยะ) หรือ 𑜊𑜡 (ยา)， ภาษาจ้วงใต้ yaq

การแบ่งพยางค์		หฺย่า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	yàa
	ราชบัณฑิตยสภา	ya
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/jaː˨˩/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		หย่า

อย่า

คำประกอบกริยาบอกความห้ามหรือไม่ยอมให้ทำการต่าง ๆ