ᦊᦱᧈ
ภาษาไทลื้อ
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʰɲaːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย อย่า, คำเมือง ᩀ᩵ᩣ (อย่า), ลาว ຢ່າ (อย่า), เขิน ᩀ᩵ᩣ (อย่า), ไทดำ ꪑ꪿ꪱ (ญ่า), ไทใหญ่ ယႃႇ (ย่า), ไทใต้คง ᥕᥣᥱ (ย่า), อาหม 𑜊𑜠 (ยะ) หรือ 𑜊𑜡 (ยา)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /jaː˧˥/
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]ᦊᦱᧈ (หย่า)
การใช้
[แก้ไข]บางครั้งใช้ ᦺᦔ (ไป) หรือ ᦓᧇ (นับ) ต่อท้ายด้วย กลายเป็น ᦊᦱᧈ ᦺᦔ (หย่า ไป), ᦊᦱᧈ ᦓᧇ (หย่า นับ) หรือ ᦊᦱᧈ ᦺᦔ ᦓᧇ (หย่า ไป นับ)