ᩀ᩵ᩣ
ภาษาเขิน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰɲaːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย อย่า, ภาษาคำเมือง ᩀ᩵ᩣ (ย่̱า), ภาษาลาว ຢ່າ (อย่า), ภาษาไทลื้อ ᦊᦱᧈ (หฺย่า), ภาษาไทดำ ꪑ꪿ꪱ (ญ่า), ภาษาไทใหญ่ ယႃႇ (ย่า), ภาษาไทใต้คง ᥕᥣᥱ (ย่า), ภาษาอาหม 𑜊𑜠 (ยะ) หรือ 𑜊𑜡 (ยา)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /jaː˨˨/
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
ᩀ᩵ᩣ (ย่̱า)
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰɲaːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย อย่า, ภาษาลาว ຢ່າ (อย่า), ภาษาไทลื้อ ᦊᦱᧈ (หฺย่า), ภาษาเขิน ᩀ᩵ᩣ (ย่̱า), ภาษาไทดำ ꪑ꪿ꪱ (ญ่า), ภาษาไทใหญ่ ယႃႇ (ย่า), ภาษาไทใต้คง ᥕᥣᥱ (ย่า), ภาษาอาหม 𑜊𑜠 (ยะ) หรือ 𑜊𑜡 (ยา)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /jaː˨˩/
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
ᩀ᩵ᩣ (ย่̱า)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาเขินที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเขินที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอาหม/m
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเขิน
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาเขิน
- ภาษาเขิน terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาคำเมือง
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter