ᩀ᩵ᩣ
ภาษาเขิน
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰɲaːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย อย่า, ภาษาคำเมือง ᩀ᩵ᩣ (ย่̱า), ภาษาลาว ຢ່າ (อย่า), ภาษาไทลื้อ ᦊᦱᧈ (หฺย่า), ภาษาไทดำ ꪑ꪿ꪱ (ญ่า), ภาษาไทใหญ่ ယႃႇ (ย่า), ภาษาไทใต้คง ᥕᥣᥱ (ย่า), ภาษาอาหม 𑜊𑜠 (ยะ) หรือ 𑜊𑜡 (ยา)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /jaː˨˨/
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]ᩀ᩵ᩣ (ย่̱า)
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰɲaːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย อย่า, ภาษาลาว ຢ່າ (อย่า), ภาษาไทลื้อ ᦊᦱᧈ (หฺย่า), ภาษาเขิน ᩀ᩵ᩣ (ย่̱า), ภาษาไทดำ ꪑ꪿ꪱ (ญ่า), ภาษาไทใหญ่ ယႃႇ (ย่า), ภาษาไทใต้คง ᥕᥣᥱ (ย่า), ภาษาอาหม 𑜊𑜠 (ยะ) หรือ 𑜊𑜡 (ยา)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /jaː˨˩/
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]ᩀ᩵ᩣ (ย่̱า)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาเขินที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเขินที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอาหม/m
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเขิน
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาเขิน
- Pages with language headings in the wrong order
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาคำเมือง
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม