เดือย
ภาษาไทย
[แก้ไข]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เดือย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dʉai |
| ราชบัณฑิตยสภา | dueai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /dɯa̯j˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *t.nɤːjᴬ, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง ndwe (“เดือ”) (เมืองหลงโจว/หนิงหมิง)
คำนาม
[แก้ไข]เดือย
- อวัยวะของไก่ตัวผู้และนกบางชนิด มีรูปเรียวแหลม งอกขึ้นที่เหนือข้อตีนเบื้องหลัง
- แกนที่ยื่นออกมาสำหรับเอาของอื่นสวม
- เดือยโม่
- เดือยหัวเสา
- โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่ยื่นออกมามีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น
- (ภาษาปาก, สแลง) อวัยวะเพศชาย
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]เดือย