สามารถ

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาสันสกฤต समर्थ (สมรฺถ); เทียบภาษาบาลี สมตฺถ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สา-มาด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sǎa-mâat
	ราชบัณฑิตยสภา	sa-mat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/saː˩˩˦.maːt̚˥˩/

คำอนุภาค

สามารถ

1. เป็นคำช่วยกริยาบอกว่ามีคุณสมบัติที่จะทำได้

   เขาสามารถเดินได้ชั่วโมงละ 5 กิโลเมตร

   เพื่อนฉันสามารถขี่จักรยานไต่ลวดได้

คำคุณศัพท์

สามารถ (คำอาการนาม ความสามารถ)

1. มีคุณสมบัติที่จะทำได้ โดยเฉพาะทางความรู้หรือความชำนาญเป็นต้น

   ลูกเขาเป็นคนสามารถ เรียนอะไรก็เรียนได้