ເອົາ
ดูเพิ่ม: ເອົ້າ
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʔawᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เอา, ภาษาอีสาน เอา, ภาษาคำเมือง ᩐᩣ (อูา), ภาษาเขิน ᩐᩢᩣ (อูัา), ภาษาไทลื้อ ᦀᧁ (เอา), ภาษาไทดำ ꪹꪮꪱ (เอา), ภาษาไทขาว ꪹꪮꪱ, ภาษาไทใหญ่ ဢဝ် (อว), ภาษาอาหม 𑜒𑜧 (อว์) หรือ 𑜒𑜧𑜈𑜫 (อว์ว์) หรือ 𑜒𑜨𑜧 (ออ̂ว์), ภาษาจ้วง aeu
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [ʔaw˩(˧)]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [ʔaw˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ເອົາ
- สัมผัส: -aw
คำกริยา[แก้ไข]
ເອົາ • (เอ็า) (คำอาการนาม ການເອົາ)
คำประสม[แก้ไข]
- ເອົາການ (เอ็ากาน)
- ເອົາການເອົາງານ (เอ็ากานเอ็างาน)
- ເອົາງານ (เอ็างาน)
- ເອົາຈິງເອົາຈັງ (เอ็าจิงเอ็าจัง)
- ເອົາໃຈໃສ່ (เอ็าใจใส่)
- ເອົາປຽບ (เอ็าปย̂บ)
- ເອົາຜົວ (เอ็าผ็ว)
- ເອົາເມຍ (เอ็าเมย)
- ເອົາເລື່ອງ (เอ็าเลื่อง)
- ເອົາໜ້າ (เอ็าหน้า)