ผิว
ไบยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
เนื้อหา
ภาษาไทย[แก้]
รากศัพท์ 1[แก้]
จากภาษาจีนยุคกลาง 膚 (MC pɨo); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨹᩥ᩠ᩅ (ผิว), ภาษาลาว ຜິວ (ผิว), ภาษาไทใหญ่ ၽိဝ် (ผิว)
การออกเสียง[แก้]
| พยางค์ | ผิว |
|---|---|
| สัทอักษรสากล | /pʰiw˩˩˦/ |
คำนาม[แก้]
ผิว
รากศัพท์ 2[แก้]
การออกเสียง[แก้]
| พยางค์ | ผิ-วะ |
|---|---|
| สัทอักษรสากล | /pʰi˨˩.waʔ˦˥/ |
คำสันธาน[แก้]
ผิว
