แก้
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
เนื้อหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | แก้ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gɛ̂ɛ |
| ราชบัณฑิตยสภา | kae | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kɛː˥˩/ | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
แก้
คำประสม[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *keːᶜ, จากภาษาจีนยุคกลาง 解 (MC ɦˠɛX, kˠɛX, kˠɛH, ɦˠɛH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແກ້ (แก้), ภาษาไทลื้อ ᦶᦂᧉ (แก้), ภาษาไทใหญ่ ၵႄႈ (แก้), ภาษาอาหม 𑜀𑜦𑜧 (เก)
คำกริยา[แก้ไข]
แก้ (คำอาการนาม การแก้)
- ทำให้คลายจากลักษณะที่แน่นที่ติดขัดหรือที่เป็นเงื่อนเป็นปมอยู่
- แก้ปม
- แก้เงื่อน
- ทำให้หลุดให้พ้นไป
- แก้คดี
- ทำให้ดีขึ้น, ทำให้ใช้การได้, ทำส่วนที่เสียให้คืนดีอย่างเดิม, ดัดแปลงให้ดีขึ้น, แก้ไข ก็ว่า
- แก้นาฬิกา
- แก้เครื่องจักร
- ทำให้หาย
- แก้เก้อแก้ขวย
- แก้จน
- แก้โรค
- เฉลย, อธิบายให้เข้าใจ
- แก้ปัญหา
- แก้กระทู้
- ร้องเพลงหรือลำตัดเป็นต้นโต้ตอบกัน
- เอากลับคืนมาให้ได้
- ไปตีแก้เอาเมืองคืน
