กีฬา
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี กีฬา (“การเล่น”); เทียบภาษาสันสกฤต क्रीडा (กฺรีฑา, “การเล่น”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กี-ลา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gii-laa |
ราชบัณฑิตยสภา | ki-la | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kiː˧.laː˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
กีฬา
- กิจกรรมหรือการเล่นที่มีกฎกติกากำหนด เพื่อความสนุกเพลิดเพลินผ่อนคลายความเครียด หรือเสริมสร้างร่างกายให้แข็งแรง และอาจใช้เป็นการแข่งขันเพื่อความเป็นเลิศ เช่น ฟุตบอล ว่ายน้ำ หมากรุก ปีนเขา ล่าสัตว์
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
กิจกรรมการแล่นแบบหนึ่ง
|
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
เขียนด้วยอักษรอื่น
คำนาม[แก้ไข]
กีฬา ญ.
การผันรูป[แก้ไข]
ตารางการผันรูปของ "กีฬา" (เพศหญิง)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | กีฬา | กีฬาโย หรือ กีฬา |
กรรมการก (ทุติยา) | กีฬํ | กีฬาโย หรือ กีฬา |
กรณการก (ตติยา) | กีฬาย | กีฬาหิ หรือ กีฬาภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | กีฬาย | กีฬานํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | กีฬาย | กีฬาหิ หรือ กีฬาภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | กีฬาย | กีฬานํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | กีฬาย หรือ กีฬายํ | กีฬาสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | กีเฬ | กีฬาโย หรือ กีฬา |
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/aː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สะกดด้วย ฬ
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเกาหลี/t+
- ภาษาไทย:กีฬา
- คำหลักภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลี
- ภาษาบาลี terms with redundant head parameter
- คำนามภาษาบาลีในอักษรไทย