ปีน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *piːnᴬ，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง bin， ภาษาจ้วง bin/benz/menq
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ปีน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpiin |
| ราชบัณฑิตยสภา | pin | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /piːn˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
ปีน (คำอาการนาม การปีน)