ปีน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *piːnᴬ，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง bin， ภาษาจ้วง bin/benz/menq
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ปีน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpiin |
| ราชบัณฑิตยสภา | pin | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /piːn˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]ปีน (คำอาการนาม การปีน)