ปืน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เทียบภาษาคำเมือง ᨸᩨ᩠ᨶ (ปืน), ภาษาลาว ປືນ (ปืน), ภาษาไทลื้อ ᦔᦹᧃ (ปืน), ภาษาไทใหญ่ ပိုၼ် (ปึน), ภาษาจ้วง bwn
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ปืน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpʉʉn |
| ราชบัณฑิตยสภา | puen | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pɯːn˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ปืน
- อาวุธสำหรับยิงให้ลูกออกจากลำกล้องด้วยกำลังดินระเบิดหรือแรงอัดดันด้วยลมเป็นต้น, ปืนที่ใช้กำลังไฟ เรียกว่า ปืนไฟ (คำลักษณนาม กระบอก)
- (โบราณ) ศร หน้าไม้ เกาทัณฑ์
การใช้[แก้ไข]
(1) ราชาศัพท์ว่า พระแสงปืน