ข้ามไปเนื้อหา

ไฟ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ไฟ่

ภาษาไทย

[แก้ไข]
วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ไฟ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงfai
ราชบัณฑิตยสภาfai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/faj˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *wɤjᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨼᩱ (ไฟ), ลาว ໄຟ (ไฟ), ไทลื้อ ᦺᦝ (ไฟ), ไทดำ ꪼꪡ (ไฟ), ไทขาว ꪼꪡ, ไทแดง ꪼꪡ, ไทใหญ่ ၽႆး (ไผ๊) หรือ ၾႆး (ไฝ๊), ไทใต้คง ᥜᥭᥰ (ฝั๊ย), พ่าเก ၸႝ (ผย์), อาหม 𑜇𑜩 (ผย์), 𑜇𑜐𑜫 (ผญ์), หรือ 𑜇𑜩𑜤 (ผาย์), จ้วง feiz, ปู้อี fix, แสก วี๊; เทียบเบดั้งเดิม *vəːjᴬ²

คำนาม

[แก้ไข]

ไฟ

  1. ชื่อธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง 4 คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม
  2. ผลจากปฏิกิริยาเคมีซึ่งก่อให้เกิดความร้อน แสงสว่าง และเปลว คือ กลุ่มแก๊สที่กำลังลุกไหม้ ทำให้ไหม้สิ่งต่าง ๆ ได้
  3. ไฟฟ้า
    หลอดไฟ
    สายไฟ
  4. (ในเชิงเปรียบเทียบ) ความเดือดร้อน
    ตอนนี้บ้านเมืองกำลังเป็นไฟ
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]

คำลักษณนาม

[แก้ไข]

ไฟ

  1. ผ่านการอยู่ไฟมาแล้ว
    สามไฟ
    อยู่ไฟมาแล้ว 3 ครั้ง
คำพ้องความ
[แก้ไข]
ดูที่ อรรถาภิธาน:ไฟ

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]
ดูที่ ไฟ/คำแปลภาษาอื่น

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

ยืมมาจากอังกฤษ phi, จากละตินช่วงปลาย phi, จากกรีกโบราณ φεῖ (pheî)

คำนาม

[แก้ไข]

ไฟ

  1. อักษรกรีก Φ/φ, ฟี หรือ ฟาย ก็เรียก

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ไฟ

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨼᩱ (ไฟ)