ก่อ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ก่อ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gɔ̀ɔ |
ราชบัณฑิตยสภา | ko | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kɔː˨˩/(สัมผัส) | |
ไฟล์เสียง |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *koːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກໍ່ (กํ่), ภาษาไทใหญ่ ၵေႃႇ (ก่อ̂), ภาษาอาหม 𑜀𑜦𑜡 (กอ̂); เทียบภาษาจีนยุคกลาง 構 (MC kuwH), ภาษาจ้วง goq
คำกริยา[แก้ไข]
ก่อ (คำอาการนาม การก่อ)
คำประสม[แก้ไข]
คำสืบทอด[แก้ไข]
- → เขมรเหนือ: กอฺ
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ก่อ
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
เทียบภาษาไทลื้อ [ศัพท์?] (“งอ”)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ก่อ
- งอ ในคำว่า งอก่อ หรือ งอก่องอขิง
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kɔː˨˩/
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ก่อ
- อีกรูปหนึ่งของ ᨠᩬᩴ᩵ (กอํ่)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำอนุภาค[แก้ไข]
ก่อ
- อีกรูปหนึ่งของ ᨠᩬᩴ᩵ (กอํ่)
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำสันธาน[แก้ไข]
ก่อ
- อีกรูปหนึ่งของ ᨣᩴ᩵ (คํ่)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีลิงก์เสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- คำสกรรมกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำนามภาษาไทย
- ไทลื้อ term requests
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำอนุภาคภาษาคำเมือง
- คำอนุภาคภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำสันธานภาษาคำเมือง
- คำสันธานภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ภาษาไทย:พืช