สว่าง
ดูเพิ่ม: สวาง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ស្វាង (สฺวาง) หรือเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ ស្វាង (สฺวาง), សិវាង (สิวาง); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ស្វាង (สฺวาง), ภาษาลาว ສະຫວ່າງ (สะหว่าง)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | สะ-หฺว่าง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-wàang |
| ราชบัณฑิตยสภา | sa-wang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.waːŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]สว่าง (คำอาการนาม ความสว่าง)
- ระยะเวลาฟ้าสาง, ระยะเวลาเมื่อรุ่งอรุณ
- สว่างแล้ว
- กระจ่าง, มีแสงมาก
- แสงไฟสว่าง
- แสงจันทร์สว่าง
- แจ้ง, รู้แจ้ง
- ปัญญาสว่าง
- หายจากความหลงผิด
- หูตาสว่าง
- โล่ง, ปลอดโปร่ง
- สว่างอก
- สว่างใจ
- หายง่วง ในคำว่า ตาสว่าง
คำประสม
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้