สาง
หน้าตา
ดูเพิ่ม: ส้าง
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | สาง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎang |
ราชบัณฑิตยสภา | sang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /saːŋ˩˩˦/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับลาว ສາງ (สาง), อาหม 𑜏𑜂𑜫 (สง์, “ผู้สร้าง, พรหม, เทวดา”), ไทใต้คง ᥔᥣᥒᥴ (ส๋าง, “เทวดา”), ไทใหญ่ သၢင် (สาง, “ผู้สร้าง, พรหม, เทวดา”); นอกจากนี้ เสฐียรโกเศศ (2503) ก็ยังเทียบ จีน 聖 (shèng, “ศักดิ์สิทธิ์”)[1]
คำนาม
[แก้ไข]สาง
- ผี, บางทีใช้เข้าคู่กันเป็น ผีสาง
- กลิ่นเหม็นของซากศพ ซากสัตว์
- เหม็นสาบเหม็นสาง
- โดยปริยายหมายความว่า มีกลิ่นเหม็นคล้ายคลึงเช่นนั้น
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]สาง
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]สาง
รากศัพท์ 4
[แก้ไข]ยืมมาจากเขมร ស្រាង (สฺราง, “แสงตอนเช้ามืด”)
คำนาม
[แก้ไข]สาง
- ปรากฏการณ์บนท้องฟ้าในเวลาเช้ามืด เริ่มแต่มีความมืดน้อยลง ๆ ตามลำดับ จนกว่าจะสว่างแจ้งเป็นที่สุด เรียกว่า ท้องฟ้าสาง
คำกริยา
[แก้ไข]สาง (คำอาการนาม การสาง)
รากศัพท์ 5
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]สาง
คำกริยา
[แก้ไข]สาง (คำอาการนาม การสาง)