ยิง

ดูเพิ่ม: ยง, ยัง, ยั้ง, ยิ่ง, ยึง, ยึ๋ง, ยุง, ยุ่ง, ยุ้ง, และ ยูง

ภาษาไทย

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɲɯŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ຍິງ (ยิง), อีสาน ยิง, คำเมือง ᨿᩥ᩠ᨦ (ยิง), เขิน ᨿᩥ᩠ᨦ (ยิง), ไทใหญ่ ယိူင်း (เยิ๊ง, “เล็ง”), ไทดำ ꪑꪲꪉ (ญิง, “เล็ง”), ไทใต้คง ᥕᥥᥒᥰ (เย๊ง, “เล็ง”) หรือ ᥕᥫᥒᥰ (เย๊อ̂ง, “เล็ง”), อาหม 𑜊𑜢𑜤𑜂𑜫 (ยึง์, “เล็ง”), จ้วง nyingz หรือ ningz, ภาษาจ้วงเมืองหนิงหมิง nyaengz (ญัง), แสก ญิ๊ง

การแบ่งพยางค์		ยิง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ying
	ราชบัณฑิตยสภา	ying
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/jiŋ˧/^{(สัมผัส)}

ยิง (คำอาการนาม การยิง)

ทำ ให้อาวุธ เช่น ลูกศร หรือ ลูกปืน แล่น ออก ไป โดย แรง ด้วย กำลัง ส่ง
ยิงธนู

ยิงปืน
โทรศัพท์ไปแล้ว รีบ วางสายโดยที่ผู้รับ ยัง ไม่ทันรับเพื่อให้โทร กลับ เป็นต้น (ใช้กับ โทรศัพท์มือถือ)
ฉันจะยิงไปหาเธอพรุ่งนี้นะ เธอจะได้เม็มเบอร์โทรศัพท์ของฉันไว้
ส่งสัญญาณโทรศัพท์ ดาวเทียม เป็นต้น
สถานีโทรทัศน์บีบีซียิงสัญญาณผ่านดาวเทียมไปทั่วโลก

ยิง

ทำให้อาวุธแล่นออกไปโดยแรงด้วยกำลังส่ง