ข้ามไปเนื้อหา

ยิง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɲɯŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຍິງ (ยิง), ภาษาอีสาน ยิง, ภาษาคำเมือง ᨿᩥ᩠ᨦ (ยิง), ภาษาเขิน ᨿᩥ᩠ᨦ (ยิง), ภาษาไทใหญ่ ယိူင်း (เยิ๊ง, เล็ง), ภาษาไทดำ ꪑꪲꪉ (ญิง, เล็ง), ภาษาไทใต้คง ᥕᥥᥒᥰ (เย๊ง, เล็ง) หรือ ᥕᥫᥒᥰ (เย๊อ̂ง, เล็ง), ภาษาอาหม 𑜊𑜢𑜤𑜂𑜫 (ยึง์, เล็ง), ภาษาจ้วง nyingz หรือ ningz, ภาษาจ้วงเมืองหนิงหมิง nyaengz (ญัง), ภาษาแสก ญิ๊ง

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ยิง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงying
ราชบัณฑิตยสภาying
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/jiŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

ยิง (คำอาการนาม การยิง)

  1. ทำให้อาวุธเช่นลูกศรหรือลูกปืนแล่นออกไปโดยแรงด้วยกำลังส่ง
    ยิงธนู
    ยิงปืน
  2. โทรศัพท์ไปแล้วรีบวางสายโดยที่ผู้รับยังไม่ทันรับเพื่อให้โทรกลับเป็นต้น (ใช้กับโทรศัพท์มือถือ)
    ฉันจะยิงไปหาเธอพรุ่งนี้นะ เธอจะได้เม็มเบอร์โทรศัพท์ของฉันไว้
  3. ส่งสัญญาณโทรศัพท์ ดาวเทียม เป็นต้น
    สถานีโทรทัศน์บีบีซียิงสัญญาณผ่านดาวเทียมไปทั่วโลก

คำประสม

[แก้ไข]
ยิง

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]