ปูน

ดูเพิ่ม: ปน, ปัน, ปั่น, ปั้น, ปิ่น, ปีน, ปืน, ปื๊น, ปุ๊น, ปุ๋น, และ ป่น

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปูน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpuun
	ราชบัณฑิตยสภา	pun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/puːn˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เทียบภาษามาเลย์อิกดั้งเดิม *kapur หรือภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *knpur

คำนาม

ปูน

1. หินปูนหรือเปลือกหอยเมื่อถูกเผาจนสลายตัว
2. ปูนกินกับหมากหรือปูนแดง

   ป้ายปูน

   ปูนกัดปาก

3. ปูนขาว

   ฉาบน้ำปูน

4. ปูนซีเมนต์

   เทปูน

   โบกปูน

ลูกคำ

• ปูนขาว
• ปูนซีเมนต์
• ปูนดิบ
• ปูนแดง
• ปูนปลาสเตอร์
• ปูนปั้น
• ปูนเปียก
• ปูนผิว
• ปูนเพชร
• ปูนไฟ
• ปูนสอ
• ปูนสุก
• ปูนแห้ง

 

คำแปลภาษาอื่น

ปูนซีเมนต์ — ให้ดูที่ ซีเมนต์

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ปุน หรือ ปูน, ภาษาลาว ປູນ (ปูน), ภาษาคำเมือง ᨸᩩᩁ (ปุร)

คำนาม

ปูน

1. คราว, รุ่น

   คนมีอายุปูนพ่อปูนแม่

รากศัพท์ 3

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ปุน หรือ ปูน, ภาษาลาว ປຸນ (ปุน), ภาษาคำเมือง ᨸᩩᩁ (ปุร) หรือ ᨸᩪᩁ (ปูร), ภาษาเขิน ᨸᩩᩁ (ปุร)

คำกริยาวิเศษณ์

ปูน

1. เทียบ, เทียม, ปาน, เปรียบ, เพียง

   อายุปูนนี้แล้ว

รากศัพท์ 4

คำกริยา

ปูน (คำอาการนาม การปูน)

1. แจก, ปัน, ให้

   ปูนบำเหน็จ

รากศัพท์ 5

คำนาม

ปูน

1. เถาวัลย์ปูน