กติกา

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กะ-ติ-กา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gà-dtì-gaa
	ราชบัณฑิตยสภา	ka-ti-ka
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ka˨˩.ti˨˩.kaː˧/(ส)

รากศัพท์ 1

จากภาษาบาลี กติกา

คำนาม

กติกา (คำลักษณนาม ข้อ)

1. กฎเกณฑ์หรือข้อตกลงที่บุคคลตั้งแต่ 2 ฝ่ายขึ้นไปกำหนดขึ้นเป็นหลักปฏิบัติ

   กติกาชกมวย

   กติกาฟุตบอล

ดูเพิ่ม

• กติกู
• กติโกง

รากศัพท์ 2

คำนาม

กติกา (คำลักษณนาม ฉบับ)

1. (กฎ) หนังสือสัญญา, ข้อตกลง

คำประสม

• กติกาสัญญา

ภาษาบาลี

รูปแบบอื่น

เขียนด้วยอักษรอื่น

• (อักษรไทย) กะติกา
• (อักษรพราหมี) 𑀓𑀢𑀺𑀓𑀸 (กติกา)
• (อักษรเทวนาครี) कतिका (กติกา)
• (อักษรเบงกอล) কতিকা (กติกา)
• (อักษรสิงหล) කතිකා (กติกา)
• (อักษรพม่า) ကတိကာ (กติกา) หรือ ၵတိၵႃ (กติกา)
• (อักษรไทธรรม) ᨠᨲᩥᨠᩣ (กติกา)
• (อักษรลาว) ກຕິກາ (กติกา) หรือ ກະຕິກາ (กะติกา)
• (อักษรเขมร) កតិកា (กติกา)
• (อักษรละติน) katikā

คำนาม

กติกา ญ.

1. การทำ
2. ข้อตกลง, ข้อบังคับ

การผันรูป

ตารางการผันรูปของ "กติกา" (เพศหญิง)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	กติกา	กติกาโย หรือ กติกา
กรรมการก (ทุติยา)	กติกํ	กติกาโย หรือ กติกา
กรณการก (ตติยา)	กติกาย	กติกาหิ หรือ กติกาภิ
สัมปทานการก (จตุตถี)	กติกาย	กติกานํ
อปาทานการก (ปัญจมี)	กติกาย	กติกาหิ หรือ กติกาภิ
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	กติกาย	กติกานํ
อธิกรณการก (สัตตมี)	กติกาย หรือ กติกายํ	กติกาสุ
สัมโพธนการก (อาลปนะ)	กติเก	กติกาโย หรือ กติกา