กติกู
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | กะ-ติ-กู | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gà-dtì-guu |
| ราชบัณฑิตยสภา | ka-ti-ku | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ka˨˩.ti˨˩.kuː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
กติกู
- (ภาษาปาก, สแลง, หยาบคาย) กฎเกณฑ์ที่ตั้งขึ้นเองตามใจชอบ (ใช้คู่กับ กติกา)
- กติกูมา กติกาหาย
- ถ้าคนส่วนใหญ่ไม่เคารพกติกา มุ่งแต่จะทำตามกติกู บ้านเมืองก็ไม่สงบ
อ้างอิง[แก้ไข]
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2552. หน้า 1.