กู
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *kuːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກູ (กู), ภาษาจ้วง gou
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | กู | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | guu |
| ราชบัณฑิตยสภา | ku | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kuː˧/ | |
คำสรรพนาม[แก้ไข]
กู
