ข้ามไปเนื้อหา

กู

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]
  • (เจตนาสะกดผิด) กรู

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *kuːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ກູ (กู), ไทลื้อ ᦅᦴ (คู), ไทดำ ꪀꪴ (กุ), จ้วง gou; เทียบไหลดั้งเดิม *ɦuː, ออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *aku (ซึ่งเป็นรากของมาเลเซีย aku, ตากาล็อก ako, ชวา aku)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์กู
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงguu
ราชบัณฑิตยสภาku
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kuː˧/(สัมผัส)

คำสรรพนาม

[แก้ไข]

กู

  1. (โบราณ หรือ ภาษาปาก, หยาบคาย, ดูหมิ่น, ล่วงเกิน) คำใช้แทนตัวผู้พูด เป็นสรรพนามบุรุษที่ 1

คำพ้องความ

[แก้ไข]
ดูที่ อรรถาภิธาน:กู

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]

ดูเพิ่ม

[แก้ไข]

ภาษาอูรักลาโวยจ

[แก้ไข]

คำสรรพนาม

[แก้ไข]

กู

  1. ฉัน, ข้า (บุรุษที่หนึ่ง เอกพจน์)