ᦅᦴ
ภาษาไทลื้อ[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kuːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย กู, ภาษาลาว ກູ (กู), ภาษาอีสาน กู, ภาษาคำเมือง ᨣᩪ (คู), ภาษาเขิน ᨣᩪ (คู), ภาษาไทใหญ่ ၵဝ် (กว), ภาษาจ้วง gou; เทียบภาษาไหลดั้งเดิม *ɦuː, ภาษาออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *aku (ซึ่งเป็นรากของภาษามาเลเซีย aku, ภาษาตากาล็อก ako, ภาษาชวา aku); ร่วมรากกับ ᦂᦴ (กู)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kuː˥˩/
คำสรรพนาม[แก้ไข]
ᦅᦴ (คู) (อักษรไทธรรม ᨣᩪ)
การใช้[แก้ไข]
ใช้กับคนที่คุ้นเคย ปกติ ᦂᦴ (กู) ใช้บ่อยกว่า ใช้คู่กับ ᦙᦹᧂ (มืง)