ᦅᦴ
ภาษาไทลื้อ
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kuːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย กู, ภาษาลาว ກູ (กู), ภาษาอีสาน กู, ภาษาคำเมือง ᨣᩪ (คู), ภาษาเขิน ᨣᩪ (คู), ภาษาไทใหญ่ ၵဝ် (กว), ภาษาจ้วง gou; เทียบภาษาไหลดั้งเดิม *ɦuː, ภาษาออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *aku (ซึ่งเป็นรากของภาษามาเลเซีย aku, ภาษาตากาล็อก ako, ภาษาชวา aku); ร่วมรากกับ ᦂᦴ (กู)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kuː˥˩/
คำสรรพนาม
[แก้ไข]ᦅᦴ (คู) (อักษรไทธรรม ᨣᩪ)
การใช้
[แก้ไข]ใช้กับคนที่คุ้นเคย ปกติ ᦂᦴ (กู) ใช้บ่อยกว่า ใช้คู่กับ ᦙᦹᧂ (มืง)