กี๋

ดูเพิ่ม: ก, ก., กิํ, กี, กี่, กี้, กุ, กุ๊, กู, กู̂, กู่, กู้, กฺี, กฺู, ก็, และ ก่

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กี๋
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gǐi
	ราชบัณฑิตยสภา	ki
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kiː˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 基／基 (กี, “ฐาน”)

คำนาม

กี๋

1. ฐานสำหรับรองสิ่งของหรือสำหรับนั่ง ทำด้วยวัตถุต่าง ๆ มีรูปต่าง ๆ กัน

   กี๋รองแจกัน

   กี๋รองกระถางต้นไม้

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 几／几 (กี้, “โต๊ะเล็ก”)

คำนาม

กี๋

1. ภาชนะมีรูปต่าง ๆ สำหรับใส่เครื่องน้ำชาแบบจีน

   กี๋ญวน