กี๋
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | กี๋ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gǐi |
| ราชบัณฑิตยสภา | ki | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kiː˩˩˦/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 基 (กี, “ฐาน”)
คำนาม[แก้ไข]
กี๋
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 几 (กี้, “โต๊ะเล็ก”)[1]
คำนาม[แก้ไข]
กี๋