นั่ง
เนื้อหา
ภาษาไทย[แก้]
รากศัพท์[แก้]
จากภาษาไทดั้งเดิม *naŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨶᩢ᩠᩵ᨦ (นั่ง), ภาษาลาว ນັ່ງ (นั่ง), ภาษาไทลื้อ ᦓᧂᧈ (นั่ง), ภาษาไทดำ ꪙꪰ꪿ꪉ (นั่ง), ภาษาไทใหญ่ ၼင်ႈ (นั้ง), ภาษาจ้วง naengh, ภาษาแสก หนั้ง
การออกเสียง[แก้]
| พยางค์ | นั่ง |
|---|---|
| สัทอักษรสากล | /naŋ˥˩/ |
คำกริยา[แก้]
นั่ง (คำอาการนาม การนั่ง)
คำเกี่ยวข้อง[แก้]
คำเกี่ยวข้อง
ภาษาคำเมือง[แก้]
คำกริยา[แก้]
นั่ง (คำอาการนาม ก๋ารนั่ง)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨶᩢ᩠᩵ᨦ (นั่ง)
