เก้าอี้

ภาษาไทย

(1) เก้าอี้

รากศัพท์

จากภาษาแต้จิ๋ว 高椅 (“ม้านั่งสูง”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เก้า-อี้
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gâo-îi
	ราชบัณฑิตยสภา	kao-i
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kaw˥˩.ʔiː˥˩/

คำนาม

เก้าอี้ (คำลักษณนาม ตัว)

1. ที่สำหรับนั่ง มีขาและพนักพิง มักยกย้ายไปมาได้ มีหลายชนิด

คำเกี่ยวข้อง

เก้าอี้ดนตรี เก้าอี้นวม

เก้าอี้นอน เก้าอี้โยก

คำแปลภาษาอื่น

(1) ที่สำหรับนั่ง

• คาตาลัน : cadira ^(ca) ญ.
• จีน
  • จีนกลาง : 椅子, 椅

• เยอรมัน : Stuhl ^(de) ช.
• สเปน : silla ^(es) ญ.
• อังกฤษ : chair ^(en)