เก้าอี้
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากแต้จิ๋ว 交椅 (gao1 in2 เกาอี้(น์), “ม้านั่งมีพนัก ขาไขว้กัน สามารถพับเก็บได้”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เก้า-อี้ | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gâo-îi |
| ราชบัณฑิตยสภา | kao-i | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaw˥˩.ʔiː˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เก้าอี้
- ที่สำหรับนั่ง มีขาและพนักพิง มักยกย้ายไปมาได้ มีหลายชนิด (คำลักษณนาม: ตัว)
- (ภาษาปาก, สแลง) ตำแหน่งหน้าที่
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]คำเกี่ยวข้อง
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข](1) ที่สำหรับนั่ง
|
อ้างอิง
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- แต้จิ๋ว terms with non-redundant manual transliterations
- สัมผัส:ภาษาไทย/iː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ไทย entries with incorrect language header
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ตัว
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- สแลงภาษาไทย
- รายการที่มีกล่องคำแปล