ᩁᩣ

ภาษาคำเมือง

รูปแบบอื่น

• (ถอดอักษร) รา
• (ถอดเสียง) ฮา

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /haː˧˧/

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *raːᴬ²; ร่วมเชื้อสายกับไทย รา, เขิน ᩁᩣ (รา), ลาว ຮາ (ฮา), ไทลื้อ ᦣᦱ (ฮา), ไทใหญ่ ႁႃး (ห๊า), ไทใต้คง ᥞᥣᥰ (ห๊า), อาหม 𑜍𑜠 (ระ), จ้วงแบบจั่วเจียง raz

คำสรรพนาม

ᩁᩣ (รา)

1. (โบราณ, ทวิพจน์) เราทั้งคู่, รา
2. (หยาบคาย) ฉัน, ข้า, กู (ใช้กับคนสนิทหรือคนที่มีสถานภาพต่ำกว่า)

รากศัพท์ 2

คำนาม

ᩁᩣ (รา)

1. รา (สิ่งมีชีวิต)