ข้ามไปเนื้อหา

สั่น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *salᴮ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ສັ່ນ (สั่น) หรือ ຊັ່ນ (ซั่น), ไทลื้อ ᦶᦉᧃᧈ (แส่น), ไทดำ ꪎꪰ꪿ꪙ (สั่น), ไทใหญ่ သၼ်ႇ (สั่น), อาหม 𑜏𑜃𑜫 (สน์), จ้วง saenz, จ้วงแบบหนง saenq

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์สั่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsàn
ราชบัณฑิตยสภาsan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/san˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

สั่น (คำอาการนาม การสั่น)

  1. (อกรรม) ไหวถี่
    กลัวจนตัวสั่น
    หนาวจนคางสั่น
  2. (สกรรม) ทำให้ไหวถี่ ๆ
    สั่นกระดิ่ง
    สั่นหัว

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]