สั่น

ดูเพิ่ม: สน, สน., สัน, สัน., สั้น, สิน, สิ้น, สี่น, สูน, และ ส้น

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *salᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສັ່ນ (สั่น) หรือ ຊັ່ນ (ซั่น), ภาษาไทลื้อ ᦶᦉᧃᧈ (แส่น), ภาษาไทดำ ꪎꪰ꪿ꪙ (สั่น), ภาษาไทใหญ่ သၼ်ႇ (สั่น), ภาษาอาหม 𑜏𑜃𑜫 (สน์), ภาษาจ้วง saenz, ภาษาจ้วงแบบหนง saenq

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สั่น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sàn
	ราชบัณฑิตยสภา	san
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/san˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

สั่น (คำอาการนาม การสั่น)

1. (อกรรม) ไหวถี่ ๆ

   กลัวจนตัวสั่น

   หนาวจนคางสั่น

2. (สกรรม) ทำให้ไหวถี่ ๆ

   สั่นกระดิ่ง

   สั่นหัว

คำแปลภาษาอื่น

ไหวถี่ ๆ

• ไทใหญ่: သၼ်ႇ (shn) (สั่น)
• ฝรั่งเศส: trembler (fr) (ทร็องเบล)
• เยอรมัน: zittern (de)
• ลาว: ສັ່ນ (lo) (สั่น)
• อังกฤษ: tremble (en) (เทร็มเบิล)