ข้ามไปเนื้อหา

กุญแจ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]
วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์กุน-แจ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgun-jɛɛ
ราชบัณฑิตยสภาkun-chae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kun˧.t͡ɕɛː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากภาษามาเลเซีย kunci, จากภาษาสันสกฤต कुञ्चिका (กุญฺจิกา) หรือภาษาบาลี กุญฺจิกา

คำนาม

[แก้ไข]

กุญแจ

  1. เครื่องสำหรับใส่ประตูหน้าต่างเป็นต้น เพื่อยึดหรือสลักไม่ให้เปิดเข้าออกได้ เวลากดหรือไขออกมีเสียงลั่นดังกริ๊ก มีลูกไข เรียกว่า ลูกกุญแจ
คำพ้องความ
[แก้ไข]
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

แปลตรงตัวจากภาษาอังกฤษ clef ซึ่งมาจากภาษาละติน clāvis (ลูกกุญแจ)

คำนาม

[แก้ไข]

กุญแจ

  1. (ดนตรี) เครื่องหมายกำหนดระดับเสียงตัวโน้ตตามหลักดนตรีสากล ปรกติเขียนไว้ซ้ายสุดของบรรทัด 5 เส้น