กุมาร
ดูเพิ่ม: กุมารี
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต कुमार (กุมาร) หรือภาษาบาลี กุมาร; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร កុមារ (กุมาร)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กุ-มาน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gù-maan |
ราชบัณฑิตยสภา | ku-man | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ku˨˩.maːn˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
กุมาร
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
กุมาร
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาสันสกฤต कुमार (กุมาร)
คำนาม[แก้ไข]
กุมาร ช.
การผันรูป[แก้ไข]
ตารางการผันรูปของ "กุมาร" (เพศชาย)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | กุมาโร | กุมารา |
กรรมการก (ทุติยา) | กุมารํ | กุมาเร |
กรณการก (ตติยา) | กุมาเรน | กุมาเรหิ หรือ กุมาเรภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | กุมารสฺส หรือ กุมาราย หรือ กุมารตฺถํ | กุมารานํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | กุมารสฺมา หรือ กุมารมฺหา หรือ กุมารา | กุมาเรหิ หรือ กุมาเรภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | กุมารสฺส | กุมารานํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | กุมารสฺมิํ หรือ กุมารมฺหิ หรือ กุมาเร | กุมาเรสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | กุมาร | กุมารา |
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาบาลีที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- คำหลักภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลี
- ภาษาบาลี terms with redundant head parameter
- คำนามภาษาบาลีในอักษรไทย