กุมาร
หน้าตา
ดูเพิ่ม: กุมารี
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต कुमार (กุมาร) หรือภาษาบาลี กุมาร; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร កុមារ (กุมาร)
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | กุ-มาน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gù-maan |
ราชบัณฑิตยสภา | ku-man | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ku˨˩.maːn˧/(สัมผัส) |
คำนาม
[แก้ไข]กุมาร
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]คำวิสามานยนาม
[แก้ไข]กุมาร
ภาษาบาลี
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์
[แก้ไข]จากภาษาสันสกฤต कुमार (กุมาร)
คำนาม
[แก้ไข]กุมาร ช.
การผันรูป
[แก้ไข]ตารางการผันรูปของ "กุมาร" (เพศชาย)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | กุมาโร | กุมารา |
กรรมการก (ทุติยา) | กุมารํ | กุมาเร |
กรณการก (ตติยา) | กุมาเรน | กุมาเรหิ หรือ กุมาเรภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | กุมารสฺส หรือ กุมาราย หรือ กุมารตฺถํ | กุมารานํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | กุมารสฺมา หรือ กุมารมฺหา หรือ กุมารา | กุมาเรหิ หรือ กุมาเรภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | กุมารสฺส | กุมารานํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | กุมารสฺมิํ หรือ กุมารมฺหิ หรือ กุมาเร | กุมาเรสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | กุมาร | กุมารา |
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาบาลีที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- คำหลักภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลีในอักษรไทย